ระฆังทองไม้หายากของไทย

ระฆังทอง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Pauldopia ghorta (G.Don) steenis วงศ์ BIGNONIACEAE เป็นไม้ต้นขนาดเล็ก สูง 3-7 ม. ใบ เป็นใบประกอบแบบ ขนนก มีใบย่อย 3-4 คู่ ก้านใบย่อยมีปีกแคบๆ ใบบาง รูปไข่แกมรีหรือรูปไข่แกมหอก กว้าง 1.4-3.3 ซม. ยาว 3-9 ซม. โคนใบสอบกว้าง บางครั้งเบี้ยว ปลายใบแหลมเป็นติ่ง ขอบใบและเส้นใบมีขน โดยเฉพาะด้านท้องใบ ดอก สีเหลือง มีสีน้ำตาลแดงบริเวณคอ เป็นดอกช่อแบบห่างๆ ช่อรวมยาว 8-17 ซม. ดอกย่อยขนาดยาว 3-4.5 ซม. กลีบรองดอกเชื่อมกันเป็นรูปถ้วย กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว ส่วนปลายมี 5 แฉก เกสรผู้มี 2 คู่ ติดกับหลอดดอกด้านในยาวไม่เท่ากัน ผล เป็นฝักแห้งและแตกเมื่อแก่ รูปรียาว ปลายแหลม กว้าง 0.5-0.8 ซม. ยาว 22-24 ซม. มีรอยคอดเล็กน้อยเป็นช่วงๆ เมล็ดแข็ง ค่อนข้างแบนไม่มีปีก กว้าง 5-8 มม. ยาว 6-8 มม. (ที่มา: หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 3)

ที่มา:  ภาพจากสวนพฤกษศาสตร์บ้านร่มเกล้า พิษณุโลก ในพระราชดำริ